Monday 11 August 2014

Τσιαττιστοφιλίες

Ο παππούς μου σήμερα ήθελε να μου πει κάτι. Σημειώστε ότι έκαμεν εγχείριση πρόσφατα τζαι επιάσαν τον τα υπαρξιακά του. Όι πως τον αφήσαν τζαι ποττέ...

'Έλα δα να σου πω'. Τζαι ξεκινά:

Ώσπου 'μαι εγώ ης τη ζωή 
Έψαχνα για αγάπη 
Μα δυστηχώς επλήρωνα 
Άλλους εγώ τα λάθη.

Που'να πεθάνω
Εν θέλω αγάπη μου να κλάψεις 
Μα ούτε τζαι στον τάφο μου
Καντύλη να μ'ανάψεις.

Γιατί εν ναν τα μάθκια μου κλειστά 
Τζαι εν θα μπορούν να δούσην 
Με πιοι με αγαπούσασην 
Με πιοι που με μισούσην.

Και του απαντώ:

Σταυρή μου άκουσα σε να μιλάς 
Για Χάρο τζαι καντύλι 
Μα εξιασες πως έζησες  
Τζαι μια ζωήν αργύρη.

Εσού έθελες γρουσάφι   
Τζαι το αργύρη εν σου άρεσε 
Μα το γρουσάφι εν βαρή
Τζ'η διεκδίκηση του σε βάρεσε.

Νομίζεις πως η ζωή σ'αδίκησε 
Τζαι νιώθεις λυπημένος 
Μα μεν νομίζεις πως εν εύκολο 
Να είσαι ευτυχισμένος.

Θέλει δουλειά τζαι υπομονή 
Τζαι πίστη τζαι ελπίδα 
Γι'αυτό αντί να'σιεις παράπονο 
Καλύττερα ασπίδα.

Περί ζωής και θανάτου, αυτά είχαμε για σήμερα.

Σταύρος Δημητρίου και η Ελίνα σας.
     

No comments:

Post a Comment